در نوشته قبلي با عنوان (بيكاري محصول مشكلات فرهنگي!) كه در خبرگزاري نصر و برخي روزنامه ها به چاپ رسيد و در آن به نقش خانواده و آموزش هاي دوران تحصيل در بيكاري اشاره كرده بودم نقدهايي دريافت كردم كه در بيشتر آن‌ها به اوضاع جامعه و شرايط حاكم بر آن اشاره شده و آن را دليل اصلي بيكاري مي‌دانستند و نظرشان اين بود كه تا شرايط جامعه تغيير نكند طرح‌هايي همچون رويداد استارت‌آپ ويكند بي‌معني خواهد بود. اما بنده سوالي از اين عزيزان دارم و آن اينكه شرايطي كه به آن اشاره مي‌كنيد و آن را مهمترين دليل بي‌كاري مي‌دانيد را چه كسي به وجود آورده؟ اصلا شرايط حال و آينده ما را به وجود مي‌آورد يا ما به وجود آورنده شرايط هستيم؟ به قول آنتوني رابينز اين همان مثل مرغ و تخم‌مرغ است، كدام يك اول بوده؟

اگر با نگاهي بازتر به همين جامعه خود نگاه كنيم مثال‌هاي فراواني را مي‌يابيم كه دست به كارآفريني زده و به موفقيت هم رسيده‌اند، مگر امثال عظيم‌زاده‌ها ،يا سايت ها و اپ هايي مثل ديجي كالا ، بازار ، بلاگفا و… در همين شرايط به وجود نيامده‌اند؟
ما بايد نوع نگاه‌مان به شرايط را تغيير دهيم نه اينكه منتظر تغيير شرايط باشيم، براي مثال؛ انسان‌هايي كه به طور ژنتيكي كوتوله به دنيا مي‌آيند برخي خود را تسليم شرايط كرده و ادامه زندگي را منوط به كمك‌هاي سازمان‌هاي بهزيستي مي‌بينند ولي بسياري از اين عزيزان هستند كه به اين شرايط خود به عنوان يك موهبت نگاه كرده و كارهايي كه انجامش براي انسان‌هاي معمولي غيرممكن است، مانند تعميرات بخش‌هايي از هواپيماهاي مسافربري كه انسان‌هاي معمولي امكان دسترسي به آن‌ها را ندارند را بر عهده گرفته و در آن به موفقيت‌هاي بزرگي دست مي يابند. اين دو در يك شرايط به دنيا آمده و زندگي مي‌كنند اما نوع نگاه آن‌ها به شرايط، زندگي‌هاي متفاوتي را براي آن‌ها رقم زده. همچنين در كتاب به سوي كاميابي از آنتوني رابينز، به پدري در حال گذراندن محكوميت ابد اشاره شده كه داراي دو فرزند است، يكي از آن‌ها راه پدر را ادامه داده و به اتهام قتل در زندان به سر مي‌برد اما پسر ديگر در شرايط بسيار خوب و درآمدي بالا و موقعيت اجتماعي عالي زندگي مي‌كند، جالب اينجاست كه وقتي از اين دو برادر سوال مي‌شود دليل اين نوع زندگي شما چيست هر دو پاسخ مي دهند: پدرمان.
پس اين شرايط نيست كه آينده ما را مي‌سازد بلكه نوع نگاه ما به شرايط موجود آينده ما را به وجود مي‌آورد. كافيست ما به كاري كه مي‌كنيم اطمينان داشته و در به مرحله اجرا در آوردن آن پشتكار به خرج دهيم، اينجاست كه قدرت‌هاي پنهان انساني‌مان مجال ظهور يافته و قادر به انجام هر كاري خواهيم بود.