يكي از مواردي كه باعث انرژي مضاعف در من و كلا گروه برگزاركنندگان استارت‌آپ ويكند تبريز مي‌شه ابراز رضايت شركت‌كنندگان در اين رويداد هست.

بدون شك وقتي مي‌بينيم تلاش‌هايمان به ثمر نشسته و به هدفي كه مدت‌ها برايش مشكلات بزرگي را پشت سر گذاشته‌ايم نائل آمده‌ايم احساس غرور به ما دست مي‌دهد.

امّا اين‌ها همه يك طرف ماجرا است، از همان روزي كه با استارت‌آپ ويكند آشنا شدم، مطمئن بودم اگر اين رويداد در تبريز برگزار شود نتايج شگرفي خواهد داشت، من شناخت نسبتاً خوبي نسبت به مردم آذربايجان دارم و تحقيقات بسياري در اين‌باره انجام داده‌ام، مردم آذربايجان مردمي كمال‌طلب و با پشتكار قوي هستند و معمولاً به هر چيزي كه اراده كنند مي‌رسند كه البته بارها آن را به اثبات رسانده‌اند مردم تبريز و كلاً آذربايجان در مقايسه با بقيه شهرها معمولاً در هر زمينه‌اي افراد زبده بسياري دارند امّا بزرگترين مشكل اين مردم عدم توانايي آن‌ها در ارائه‌ي نظرات و عقايدشان است.

در طول فعاليت كاري‌ام با افراد بسياري آشنا شدم كه به رغم توانايي‌هاي فني بسيار شگرف هيچ پيشرفت قابل توجهي در زمينه كاري‌شان نداشته‌اند، علاوه بر اين طي زماني كه در تهران زندگي مي‌كردم، شركت‌هاي بزرگي كه با آن‌ها آشنا بودم معمولاً مهم‌ترين و كليدي‌ترين كارمندان‌شان تبريزي بوده‌اند.

اين هميشه برايم سوال بود كه چرا با وجود اين همه متخصص و اين همه توانايي كه حداقل در اطراف خود مي‌شناسم و از همه مهم‌تر اين همه اشتياق به موفقيت و پيشرفت، مردم اين منطقه بيشتر از اينكه توليدكننده فناوري باشند در اختيار شركت‌هاي بزرگ پايتخت هستند! چرا تبريز جايگاه واقعي خود را ندارد؟

شايد پاسخ همه اين سوالات را بايد در اخلاق و خلق و خوي سرد مردم آذربايجان كه شايد ناشي از آب و هواي سرد منطقه باشد جست‌وجو كرد، مشكلي كه بسياري از كشورهاي اروپايي با آن دست و پنجه نرم مي‌كنند و البته با ايجاد سيستم آن را مرتفع كرده‌اند.

حال ما هم بايد در آذربايجان كارهاي ريشه‌اي انجام دهيم بايد اين مشكل را كاملاً بشناسيم و براي رفع آن تلاش نماييم.

از همان ابتدا كه با استارت‌آپ ويكند آشنا شدم مطمئن بودم كه اين همان چيزي‌ست كه مي‌تواند موتور آذربايجان را روشن كند، آن‌ها را با ارتباط، شبكه‌سازي و شور و نشاط كاري آشنا نمايد. بدون شك استارت‌آپ ويكند مكمل مردم آذربايجان است مردمي كه پشتكار و توانايي‌هاي خاص و متخصصان بزرگ را دارد تنها بايد اين متخصصان خود را بشناسند با توانايي‌هاي‌شان آشنا شوند و بدانند كساني كه هيچ توانايي خاصي ندارند چگونه مي‌توانند تنها با شور و نشاط و برندكردن خود بزرگ شوند چه برسد براي آن‌هايي كه چيزي براي گفتن دارند.

استارت‌آپ ويكند تبريز مهر تاييدي بر نظريات من بود، مطمئناً ما زحمات زيادي متحمل شديم و بدون تعارف يك سوي موفقيت استارت‌آپ ويكند تبريز به ما برمي‌گردد امّا مهم‌ترين بخش آن به شركت‌كنندگان و اشتياق آن‌ها به يادگيري برمي‌گردد، ما هرچقدر هم تلاش مي‌كرديم و زمينه را فراهم مي‌كرديم اگر تقاضايي نبود بي‌نتيجه مي‌ماند، اين شركت‌كننده‌ها بودند كه اشتياق پيشرفت و يادگيري داشتند، اين رو من نمي‌گم اين رو از زبان روزبه، از زبان عطا، از زبان سالار و اسد، فرزام، داوود و...، مربيان اين رويداد شنيدم، آن‌ها مي‌گفتند در رويدادهاي بسياري بودند ولي هيچ‌كدام اشتياق شركت‌كنندگان استارت‌آپ ويكند تبريز را براي يادگيري نداشتند هيچ كجا دنبال ما نمي‌گشتند، بلكه ما سر تيم‌ها مي‌رفتيم ولي در تبريز ما را لحظه‌اي به حال خود رها نمي‌كردند...

پس فقط ما نيستيم كه بايد به خود براي برگزاري چنين رويدادي افتخار كنيم بلكه شركت‌كنندگان هم بايد به خود ببالند آن‌ها بدون شك تك بوده‌اند، هستند و خواهند بود.